Anneke van der Rijt uit bestuur KBO
“Ik heb het gevoel dat ik nu met pensioen ga”
“Als je met nieuwe ideeën komt, moet je ze meestal ook zelf uitvoeren. Dan heb je het heel druk. Er zijn de afgelopen negen jaar weinig dagen voorbij gegaan, waarop ik niet met de KBO bezig was”. Dat gaat binnenkort veranderen, want Anneke van der Rijt is op de komende jaarvergadering van de Katholieke Bond van Ouderen, op 8 april, niet herkiesbaar voor het bestuur. Ze vindt dat het mooi geweest is. “Ik moet er mee stoppen volgens de statuten, maar ik mág er van mezelf ook mee stoppen!”.
Het afscheid van de KBO valt ongeveer samen met het moment dat de voormalige Schakel als MFA in gebruik zal worden genomen. Deze Multi Functionele Accommodatie is na vele jaren het uiteindelijke resultaat van het streven van de ouderenvereniging naar een eigen onderkomen. Bovendien is er een website in de maak, waar Volkelse ouderen voor allerlei informatie terecht kunnen. Mevrouw Van der Rijt zal het straks allemaal vanaf de zijlijn aanschouwen.
Ze blijkt een levendige vrouw, die je absoluut niet op 73 jaar zou schatten. Onvermoeibaar vertelt ze over haar werk voor de KBO en de andere bezigheden die ze had en nog heeft. Ze is afkomstig uit Son, haar man Wim is in Volkel geboren. Toen ze bijna 50 jaar geleden trouwden, startte Wim met een elektrotechnisch installatiebedrijf. Aanvankelijk op de plek waar nu de bibliotheek gevestigd is, later in het voormalige pand van de Spar op de hoek van de Antoniusstraat. Het echtpaar woont hier nu nog, maar het winkelgedeelte is verhuurd aan de apotheek.
Weer naar school
Anneke van der Rijt heeft altijd meegewerkt in de zaak. Ze stond overdag in de winkel en deed ’s avonds administratief werk. In verband met gezondheidsklachten, maar ook door de opkomst van het computertijdperk en grote winkelketens, stopte het stel in 1986 met de zaak. Wim ging zich toeleggen op het maken van video-opnamen van bruiloften en partijen. In die periode werd de Volkelse ondernemersvereniging OVV opgericht. Anneke stelde zich beschikbaar voor het bestuur. “Ik wilde nu eenmaal niet tussen vier muren opgesloten zitten. Als OVV hebben we “Volkel in de Wolken” mee helpen opzetten. Twee jaar later, toen “Volkel in de Wolken” in een stichting was ondergebracht, werd ik voorzitter van de OVV.” Vier jaar bekleedde mevrouw Van der Rijt die functie en behartigde ze ook in de Dorpsraad de belangen van de ondernemers. “Het was een heftige tijd, want de bouwstop in Volkel stond toen hoog op de agenda.”
Ze ging ook weer naar school. “Vroeger had ik als kind uit een groot gezin niet de kans om verder te leren. Ik had zoveel in te halen! Ik haalde mijn diploma aan de MAVO voor volwassenen en ben met een aantal vakken doorgegaan naar de HAVO en later ook nog naar het VWO.
Ik heb ruim twaalf jaar met heel veel plezier gestudeerd.” In deze tijd zat ze ook nog vier jaar in het bestuur van de toenmalige lokale politieke partij Kerngroep Nooijen. Later werkte ze een aantal jaren als coupeuse en paste ze vaak op haar kleinkinderen.
KBO
Anneke en haar man waren al jaren lid van de KBO, toen ze op haar 64-ste werd gekozen tot vice-voorzitter van deze vereniging. “De KBO is méér dan een gezelligheidsvereniging”, haast Anneke zich te vertellen. “Het is meer dan kaarten, kienen en sjoelen! We komen op voor de belangen van ouderen. En dat is hard nodig, nu deze groep steeds meer door de regering wordt gepakt.” Behalve vice-voorzitter was ze tegelijkertijd ook een aantal jaren penningmeester en secretaris. “Er waren nu eenmaal altijd te weinig mensen beschikbaar”. Ze legt uit dat de KBO de belangen van ouderen behartigt en daarnaast advies, voorlichting en cursussen geeft aan de leden. “Maar we vinden het ook belangrijk om mensen met elkaar in contact te brengen, zodat ze eventueel een beroep op elkaar kunnen doen. Het is nu eenmaal zo dat familieleden tegenwoordig vaak verder weg wonen.”
In dit kader heeft de vereniging al lange tijd de wens om een eigen “honk” te hebben, een plek om elkaar te ontmoeten. De KBO heeft uiteindelijk toch weer onderdak gevonden in de Schakel, die verbouwd wordt tot MFA. De totstandkoming hiervan is, zoals bekend, niet zonder slag of stoot gegaan. De ouderen moeten het pand straks weer delen met andere verenigingen. Mevrouw van der Rijt, die ook zitting heeft in het interimbestuur van de Schakel, vertelt hierover: “We zijn nu al negen jaar bezig om een eigen ruimte te krijgen in Volkel. We vormen immers een grote groep: 500 leden is veel voor een dorp met 3500 inwoners. Na de voetbalclub zijn we hier de grootste vereniging. We kunnen straks terecht in de vernieuwde Schakel, en daar ben ik heel blij mee, maar we hadden daar graag ook een soort huiskamer gewild voor onze leden, een ontmoetingsplek waar je zo binnen kunt lopen om te buurten en een kopje koffie te drinken. Helaas komt die er niet in de nieuwe MFA: een geldkwestie. En dat is heel jammer, want ik denk dat er veel behoefte is aan zo’n plek. Ouderen hebben hier niets om naar toe te gaan. Ze moeten niet op de Jumbo aangewezen zijn om een praatje met elkaar te kunnen maken! De ruimte die straks voor de KBO beschikbaar is, staat vol tafels en stoelen. Daar ga je niet gezellig zitten buurten. Maar ik ben toch blij dat de MFA nu bijna klaar is.”
Mantelzorg
Al stopt Anneke straks met haar bestuurswerk voor de KBO, ze blijft zich als mantelzorger inzetten voor enkele ouderen.
Het echtpaar Van der Rijt doet al lang vrijwilligerswerk. Ze waren betrokken bij kledinginzamelingen voor Brazilië, Zambia en de Oekraïne. Ooit zijn ze mee geweest met een hulptransport naar de Oekraïne, waar Wim een videoreportage maakte. “Dan krijg je de kans achter de deuren te kijken en dan zie je hoe hoog de nood bij die mensen is. Onvoorstelbaar!”
Wat gaat ze met de vrije tijd doen, die haar straks te wachten staat? “Ik heb het gevoel dat ik nu met pensioen ga”, zegt Anneke. “Ik ben mijn hele leven druk geweest, maar nu ga ik me aan mijn hobby’s wijden.” Ze somt haar plannen op: “We zullen wel veel naar de camping gaan en ik wil gaan bridgen en ook meer lezen. Handwerken heb ik altijd graag gedaan en ik hoop nu eindelijk eens te kunnen uitproberen of de breimachine, die al zo lang boven staat, het nog doet. Ik denk ook aan schilderles, maar ik weet niet of ik dat kan. Ik boetseer al jaren. En oppassen doe ik ook weer, vroeger op mijn kleindochters, nu op mijn achterkleinzoon. Ik heb het geluk dat mijn hele familie in Volkel woont.” Haar lidmaatschap namens de KBO van de Dorpsraad loopt na 8 april ook ten einde. “Maar ik kan wel op persoonlijke titel in de Dorpsraad blijven. Misschien doe ik dat nog een jaar, daar ben ik nog niet helemaal uit. Ik kan nu eenmaal moeilijk nee zeggen.”
